स्वप्न

चांदण्या रात्रि चंद्राच्या साक्षीने

जात होतो मी सुगंधाच्या दिशेने

मुग्ध केले होते मनाचे कोने कोने

वेडे केले रे मला एका परीने

धुंद गाण्याची मैफल ऐकू येत नव्हती

जेव्हा तिच्या प्रेमागानात मलाच साद होती

काळोखात  पाउले पुढे जात होती

जेव्हा तिची प्रेमज्योत तेवतच होती

कंटकाचा हाताना स्पर्श ही नव्हता

जेव्हा गुलाबाच्या दिशेने माझा जीव होता

सोसाट्याचा वारा धावतच होता

पण आज मात्र तो माझा नावाडी होता

भेटली ती जेव्हा माझा शोध संपला

मुखकमलाने तिच्या मुग्ध केले रे मला

प्रेमालिंगानासाठी हात पुढे ते धावले

पण हाय रे दैवा !!!! गजराच्या घंटेने स्वप्न माझे ते भंगले
 जयदीप भोगले
२० -१० - ९८