Friday, August 13, 2010

प्रणय




भाळलेल्या या क्षणांना
नयन कटाक्षाची धुंदी आहे
दीप मालावण्यास विलंब नको
बेधुंद आज पुनव आहे




लाजित्त तुझी धवल कांती
तीवर चांदण्यांची दुलई शोभून राहे
मिठीत ढील नको प्रिये
चंद्र आज घायाळ आहे

मंद रातराणीच्या बहर तो
सुगंधाचा संग आहे
निवांत एकांत क्वचित भेटे

प्रेम आज आतुर आहे.

जयदीप भोगले

२-१०-१९९९

4 comments:

  1. pls explain/translate in English for Non Marathi fans of yours :)

    ReplyDelete
  2. madam i will try my best to translate .. but romantic poem is very feeling intese ..i will translate poems which are social or on some other subject

    ReplyDelete
  3. @ innocent warrier - thank you

    ReplyDelete

31 डिसेम्बर

  31 डिसेंबर मला भारी अजब वाटते  कधी मागच्या वर्षाचा कॅलिडोस्कोप   तर कधी नवीन वर्षाची दुर्बीण वाटते तिला पहिल्या भेटीची भाषा कळते नव्या काम...