Monday, October 4, 2010

निरोप

अखेरची ही साद तुला सखे
तुझा गाव सोडतो आहे
तू नसशील परी मन तुझा निरोप घेऊ पाहे
       
आता दिसणार नाही ती साउली
       फ़क्त स्वप्नात शोधणार आहे
       आयुष्याच्या उंब-यावर जणू तुझी वाट पाहणार आहे


मध्यानेची रखरख ही तुझ्या केसात श्यामल   झाली
आता पहाटेचा गारवा जणू दाह पोचवणार आहे

तू काचेच्या महालात मी फुलांच्या कुंपणात आहे
दोघे जणू मुक्त पण मन बंदिवान आहे
   
आता विचार नको प्रिये काय होते काय होणार आहे
   जुनी पाने गळतात  तेव्हा नवीन पालवी येणार आहे

  जयदीप भोगले   
१० मे २००२

No comments:

Post a Comment

31 डिसेम्बर

  31 डिसेंबर मला भारी अजब वाटते  कधी मागच्या वर्षाचा कॅलिडोस्कोप   तर कधी नवीन वर्षाची दुर्बीण वाटते तिला पहिल्या भेटीची भाषा कळते नव्या काम...