गुलाबांच्या भोवती बोचतात काटे कसेडोळ्यांच्या मेघात पाणी असे दाटे कसे.
अशी कशी ही दुनिया अजब रे
भेट अशी अल्प ती विरह का मोठा असे .
हास्य ते वेड लावे मग शहाणे व्हावे कसे
आलिंगनाच्या पाशातुनी मुक्त ते व्हावे कुठे
अशी कशी ही दुनिया अजब रे
लाट टाकते बिखरून सारे, नांगर तो टाकावा कुठे
एक होण्या यत्न करावे दूर ते जावे कसे
चुंबनाचा प्याला अचानक अमृत ते घेऊन उठे
अशी कशी ही दुनिया अजब रे
प्रेमात मरण्या आलो असा मी पण मज जीवन ही शिक्षा असे
जयदीप भोगले
२-१२-२०१०
No comments:
Post a Comment