Wednesday, March 29, 2017

उबर परी

माझ्या मित्राला एकदा अमेरिकेत उबेर मध्ये एक सुंदर महिला ड्रायव्हर म्हणून आली म्हणे ... तो म्हणाला मी असतो तिथे तर नक्कीच एक कविता केली असती ... म्हणून हा एक केला छोटा प्रयत्न.


एक कोमल आणि अलवार ही कथा
माझी सारथी झाली आज जणू मेनका
वेग कसा सुगंधी तो जाहला
रस्त्याची जणू होई आज वाटिका
प्रवास हा सुरेल का भासे मज कळेना
आह जरीे निरव आणि स्वच्छदं ती शांतता
डोळ्यांचे डोह डोकावती हळूच ते
क्षणिक ते चंचल पण गूढ असे आर्तता
वळण ते आले आणि अनुभव तो संपला
वास्तवात येऊनी करितो संसार हा नेटका

जयदीप भोगले
१६ फेब २०१७

No comments:

Post a Comment

31 डिसेम्बर

  31 डिसेंबर मला भारी अजब वाटते  कधी मागच्या वर्षाचा कॅलिडोस्कोप   तर कधी नवीन वर्षाची दुर्बीण वाटते तिला पहिल्या भेटीची भाषा कळते नव्या काम...