Monday, April 9, 2012

वेगळेपण

काही कविता कुणा कवीच्या जुन्या कवितेने प्रेरित होऊन केलेली असते
काही जणांना हे अन्नू मलिक ने  केलेल्या संगीत दिग्दर्शनासारखे वाटू शकते .ही कविता माझे आवडते कवी मंगेश पाडगावकर यांना सलाम करून लिहिण्याचा प्रयत्न केला आहे.
त्यांच्या इतके उत्तम नक्कीच जमणार नाही पण कुठेतरी प्रामाणिक प्रयत्न !!!!
 कुणाला आवडली तर दाद जरूर द्या



प्रेम म्हणजे प्रेम असतं
तुझा फक्त वेगळं बाकी सगळ्यांचं सेम असतं


कधी हसून असतं तर कधी गप्प बसून असतं 
ओपन वाटले तरी कुठेतरी लपून असतं


कधी ते गुलाबाचं फुल असतं तर कधी पाळण्यातले हसरे मुल असतं 
बोल्ड वाटले तरी जगाला कसा घाबरून असतं

कधी ते सिंड्रेला होतं तर पावसात कधी माझी अम्ब्रेला होतं
दूर वाटले तरी हळूच कसं आपलंसं होतं

कधी शब्द असतं तर कधी गाण्याचे बोल असतं
जीव जरी माझा पण त्याचा जणू प्राण असतं


जयदीप
६ एप्रिल २०१२


वेगळेपण 

1 comment:

एव्हरेस्ट

 ज्याचे त्याचे एव्हरेस्ट एव्हरेस्ट अस शिखर एकच नसतं प्रत्येक माणसाचं एव्हरेस्ट वेगळं असतं उंची कमी जास्त असेल समाजात शिखराची पण सर केल्यावरच...