ओले ते क्षण आली पावसाची सर
शब्दांच्या भावना जागवी ते स्वर
हातांचा स्पर्श तिचा आणि बटांची लहर
मंद ती रातराणी गर्द असे गुलमोहर
हास्याची लकेर तिचा यौवनाचा बहर
स्वप्न दिसे जागेपणी आणि उरे तिसरा प्रहर
:कविमन माझे आणि कल्पनेची दुनिया
शब्दात राहू नको सखे सत्यातही उतर
इतक्यात आली वाफ गरम त्या चहाची
बायको म्हणाली सख्या जरा भूवरी उतर
दिवास्वप्न नको प्रिया जरा मिळवं ती नजर
मीच तुझी कल्पना आणि तू माझा प्रियकर
जयदीप भोगले
28 ऑगस्ट 2017
20.35