सॉफ्टी...

कालची एक गोष्ट सांगतो मी नेरुळ इथे गुप्ता भेळ या दुकानात पाणीपुरी खात होतो.
ताई आणि बायको बरोबर होत्या
गुप्ता भेळ शेजारी जम्बो वडापाव चे सुद्धा दुकान आहे। आम्ही सँडविच सुद्धा मागवले ..ते खात असताना एक फुगेवाला आला ..लहान मुलगा... 10 -11 वर्षाचा असेल । मला म्हणाला फुगा घ्या ...मी नाही म्हणल..ं मग म्हणाला फुगा घेऊ नका पण मला एक आईस्क्रीम चा कोन घेऊन द्या ना?? ।मी त्याला 15 रुपयाची सॉफटी घेऊन दिली । त्याला आनंदाने softee खाताना पाहून मला खूप बरे वाटले ।
मला माहित नाही मी भीक दिली का त्याला आनंद दिला । पण हरवलेल्या लहानपणा मध्ये शहराच्या सुखवस्तू जगात असे कित्येक जण मन मारत जगत असतील असं मला वाटून गेलं ।
मी महान किंवा कर्ण वगैरे नाही पण कदाचित गल्लीत राहताना मी गरिबी जवळून पाहिली म्हणून ती कणव मला जास्त प्रखरतेने येऊ शकली ।आमच्या गल्लीत अशी कित्येक मुस्लिम मुले पापड विकायची ।मी फटाके उडवताना त्यांच्या मला पाहतानाच्या आशाळभूत नजरा मला अजूनसुद्धा आठवतात
ह्या क्षणिक वैराग्यातून बाहेर येऊन मी माझ्या कारची काच वर केली आणि माझ्यातल्या घोड्याला झापड लावली...

जयदीप भोगले