Monday, February 14, 2011

बकुळीची फुले


तुझ्या डोळ्यांच्या दुनियेत आज मला सगळे विसरावे वाटते
आठवलेच तर आपल्या पहिल्या भेटीच्या आईसक्रीम ची चव अनुभवावी वाटते
क्षण न क्षण नेहमीच अवीट  राहिला 
तू जवळ नसताना सुद्धा श्वास तुझाच राहिला
माझ्या रागाला तुझ्या प्रेमाची फुंकरच  आवरू शकेल
तुझ्या किनाराच  माझ्या मुक्त लाटेला  सावरू शकेल 
आज ना ती  सुवासिक बकुळीची फुले नाहीत  गुलाब आणले 
बस हृदयातील  दोन शब्द कवितेत माळून तुला वाहिले 

जयदीप भोगले
१४.०१.२०११ 

2 comments:

  1. कसा रे गड्या झाला, कुणी रे गड्या केला, राधे तुझा सैल अंबाडा!

    ReplyDelete
  2. आपल्या प्रतिक्रियेचा मतितार्थ कळला नाही .. माझ्या ब्लॉग वर आल्याबद्दल धन्यवाद
    वाचत राहा . कळतील अशा प्रतिक्रिया देत रहा

    ReplyDelete

एव्हरेस्ट

 ज्याचे त्याचे एव्हरेस्ट एव्हरेस्ट अस शिखर एकच नसतं प्रत्येक माणसाचं एव्हरेस्ट वेगळं असतं उंची कमी जास्त असेल समाजात शिखराची पण सर केल्यावरच...