Thursday, September 16, 2010
बचपन
छलक रही है कुछ तसबीरे पुरानी
पुरानी है पर उसकी रंगिनीयत सुहानी
जिम्मेदारी की दहलीज पे खड़ी है जवानी
कुछ याद है बचपन की यादे रूमानी
बन गयी फूल वो नन्ही सी कली
पर खुशबू छोड़ गयी उसकी निशानी
लगा ऐसे की जैसे हो गयी अनोहोनी
पर कुदरत है ये,
बचपन बीता लो आ गयी जवानी
कोमल था तन चंचल था मन
खुशियों से भरा था जिंदगी का चमन
शोख सा लगता था अल्लड पवन
बचपन के थे ख्वाब आसमानी
सच्चाई से परे थी सोच ये दीवानी
कुछ याद है बचपन की यादे रूमानी
जयदीप भोगले
२५/०२/९९
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
एव्हरेस्ट
ज्याचे त्याचे एव्हरेस्ट एव्हरेस्ट अस शिखर एकच नसतं प्रत्येक माणसाचं एव्हरेस्ट वेगळं असतं उंची कमी जास्त असेल समाजात शिखराची पण सर केल्यावरच...
-
वाशी पोलीस चौकीत आज एक विचित्रच दृश्य होते .. एक सुंदर आणि तडफदार वार्ताहर मीनल जोग चक्क चौकीत आली होती .. खाकी आयुष्यात हि हिरवळ प्रत्येक...
-
मित्रांनो , कधी कधी वैफल्य फ्रस्ट्रेशन चांगली रचना घडवून आणते याचा मला प्रत्यय आला . ही कविता मी दोन भागात जवळ जवळ ६ महिन्याच्या गॅप मध्ये...
-
31 डिसेंबर मला भारी अजब वाटते कधी मागच्या वर्षाचा कॅलिडोस्कोप तर कधी नवीन वर्षाची दुर्बीण वाटते तिला पहिल्या भेटीची भाषा कळते नव्या काम...
No comments:
Post a Comment